чырвонае сонца

Там, дзе чырвонае сонца
Размалюе неба ў крыві,
Там, дзе вясковыя сцягі
І дагараюць нашы агні.

Там памірае надзея
На наша жыццё,
Там свет лампы змяняе
Дняўное святло.

Быць можа там мы знойдзем
Пакой для душы,
У цемры пад небам
На вялікай зямлі.

Дзе нам пагражае
Улада турмой,
Дзе муры чакаюць
Толькі нас з табой.

Дзе прайсці па вуліцы
Перашкаджаюць машыны,
Людзі дыхаюць пылам
Пазабылі расліны.

І няварта нам плакаць
Мы будуем усё самі,
Я хацеў бы прайсціся
Басымі нагамі

Па першай расе
На ўскошанным полі,
Пад крык жураўліны…
Была б мая воля…