На дарозе

Я стаю на дарозе,
Вецер гладзіць мне косы,
Анямелы стаю,
Без адзення і босы.

А вакол цішыня,
А вакол ні душы,
Толькі поле бясконцае,
А па полю крыжы.

Неба тут не блакітнае-
Неба шэрае, шэрае,
Замест сонейка яснага
Блякла-выцвілы круг.

Узрушэнне і холад,
Пад нагамі каменне.
Азірнуцца хачу,
Але страшыць сумненне.

Позірк толькі уперад,
Сэрца хворага ноты...
Мабыць слугі Хрыста
Адчыняюць вароты.

Выйшла з цела душа,
Ёй, нязвычна так, лёгка...
Шукаць творца свайго,
Паляцела вандроука.