Смутак

Дакрануцца да цябе - мара.
Але не трэба гэтага, не трэба.
Побач са толькі гітара.
падзяляе нас толькі неба.

зоркі клічуць услед да цябе.
перашкода толькі злы лёс,
што знішчае памяць усю ў агне,
не заўважыць гаркату слёз.

вечнасць я кахаць не бяруся
і чакаць моўчкі не жадаю.
думкай да цябе дакрануся.
выжыць я табе абяцаю.

На поўдзень паляцяць груганы,
можа зноў табе набалбочуць,
што засталася я без вясны,
што толькі сум ды жаль к хаце крочуць

не імкнуся я цябе вярнуць.
запаветных слоў не чакай.
ХаЙ,моцны боль шчыміць грудзь,
размалюю ў чорны гэты май.

хай, дзявоцка сэрца па баліць,
хутка аціхне гэтая турбоўка...
зноў салодка, ціха гаманіць
толькі, гiтара верная сяброўка